Piknik İnsanları!

Geçtiğimiz pazar, arkadaşım ve kızlarıyla evin yakınındaki bir sahil kenarına pikniğe gittik. Çok güzel vakit geçirdik, lakin çevremizde olan bitenleri hayretler içinde izlemekten de kendimi alıkoyamadım. Bir kere insanlar kırlara sere serpe yayıldık diye sanıyorki orası sadece ona tahsis edilmiş ve başkasının da orada yaşama hakkı yok. O kadar hoyrat bir şekilde kullanıyorki kamuya ait mekanı şaşırıp kalıyorsun. Örneğin diğer insanlar gibi mangalının dumanı insanları rahatsız etmesin diye en köşe bucak yere koymak yerine tamda insanların temiz deniz havası almak için oturdukları yere yani tam denizin kenarına koyabiliyorlar. Sonrada rüzgardan yanmayan mangala sinirlenerek üç yaşındaki çocuğundan sokak ortasında hıncını çıkartabiliyor. İkincisi bir sonraki pazar yine gelip orada oturup biraz nefes alacak olan yine kendisi değilmiş gibi yığınla çöplerini üç adım ötedeki çöp poşetine bırakmak yerine bilakis tam da az önce oturduğu yere yığıp, bırakıp gidebiliyor. Yetmiyor oturduğu süre boyunca yemyeşil canım çimenleri çitlediği çekirdek kabuklarını atarak kirletebiliyor. Bir zamanlar M. K. isminde bir yazar yurdum insanını ağır bir şekilde eleştirmişti benzer nedenlerle ama maksatlı bir şekilde. Elbette apartmanlar arasında sıkışıp kalan orta alt sınıfın bir şekilde kendini rahatlatma alanları arayışı içine girmesi kadar normal bir şey olamaz. Yani bunda yadırganacak bir şey yok ve aşağılanacak ta. Ancak o insanlarında biraz daha yaşadıkları yere saygılı olmaları gerekir. En azından her insanın başına bir zabıta dikilemeyeceğine göre, insanlar kendi çöplerini toplayabilir, temiz hava alacağım, dinleneceğim diye diğer insanları rahatsız etme hakkını kendinde görmeyebilir, yaşadığı şehre karşı daha sorumlu davranabilir. Peki bunun için ne yapmak gerekir. Sesimizi çıkarmamız, yılmayıp üşenmeyip uyarmamız ve de davranış olarak örnek olmamız gerekir en başta... Başka önerileri olanlar var mı?